O «Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου παιδιού» ιδρύθηκε το 1998. Ο σκοπός του διπλός: Πρώτος, η ενημέρωση σχετικά με την αξία της ζωής από τη στιγμή της σύλληψης, και η ευλογημένη συνάντηση των δύο φύλων, να είναι συνάντηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αγάπης. Δεύτερος και πρακτικός σκοπός του είναι η οικονομική ενίσχυση των μητέρων εκείνων, εγγάμων ή άγαμων, που λόγοι οικονομικοί τις ωθούν να μη δεχθούν το
παιδί τους, αν και το επιθυμούν. Έτσι ο Σύλλογος συμπαραστέκεται πνευματικά, ψυχολογικά και οικονομικά στις μητέρες εκείνες, που επιθυμούν να ‘ρθει στον κόσμο το παιδί τους, αλλά λόγοι εγκατάλειψης και οικονομικοί τις εμποδίζουν. Η αιτία δημιουργίας αυτού του Συλλόγου ήταν – και είναι, κατ’ αρχάς ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής από «τη στιγμή της σύλληψης», αλλά και το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα της πατρίδας μας, η υπογεννητικότητα, για την
οποία ενέχεται και ο μεγάλος αριθμός των αμβλώσεων, και η μη κρατική υποστήριξη της Οικογένειας και της άγαμης μητέρας.
Κ. Μεταλληνού πώς ξεκίνησε το ενδιαφέρον σας να ασχοληθείτε με τα κοινά και συγκεκριμένα με την «Αγκαλιά»;
Το ενδιαφέρον μας αρχίζει από πολύ νωρίς, γιατί πιστεύουμε στην αξία της ζωής «εξ άκρας συλλήψεως», αλλά και γιατί πιστεύουμε στην ανάγκη της αλληλοβοήθειας και της συμπαράστασης προς τον συνάνθρωπό μας σε οποιαδήποτε ανάγκη του. Οι συγκυρίες μας έφεραν πιο κοντά στο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες μέσα στο γάμο ή εκτός γάμου, όταν έρχεται ένας καρπός αγάπης, που είτε είναι μονομερής και ψεύτικη, είτε λόγοι οικονομικοί πιέζουν τον ερχομό του και ως λύση τραγική, προσφέρεται η θανάτωση του παιδιού. Γνωρίζαμε και γνωρίζουμε όμως την δύναμη της μητρικής αγάπης και αυτή προσπαθούμε να ενδυναμώσουμε και να ενισχύσουμε, ώστε να αποφευχθεί εκείνο, που θα βασανίζει συνεχώς τη μητέρα και θα στερεί την πατρίδα από τον ερχομό ενός νέου ανθρώπου.
Πόσο έχει αυξηθεί ο αριθμός των γυναικών που απευθύνονται σε εσάς ;
Ο αριθμός των μητέρων, που έρχονται στην «Αγκαλιά» έχει αυξηθεί, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας. Οπωσδήποτε όμως ο αχαλίνωτος αισθησιασμός η
(δήθεν) σεξουαλική απελευθέρωση, η διάχυτη πρόκληση και πρόσκληση για ολοκληρωμένες σεξουαλικές σχέσεις χωρίς υπόβαθρο την αγάπη, οδηγούν σε «ανεπιθύμητες» εγκυμοσύνες, (κυρίως εκ μέρους του άνδρα) που θα συνεχιστούν μόνο αν δοθεί «χέρι βοηθείας» στη μητέρα, επειδή η δύναμη του μητρικού φίλτρου, σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί να νικήσει. Εκεί στηρίζεται και η ελπίδα της «Αγκαλιάς» για να σωθεί ακόμη μια ζωή.
Καταφέρατε μετά από πολλές προσπάθειες να φτιάξετε το «σπίτι της αγκαλιάς». Ποιό είναι το όραμα σας;
Ένα όραμα των ανθρώπων της «Αγκαλιάς», το «Σπίτι» της, με την ευλογία του Θεού και την αγάπη και συμπαράσταση ευαισθητοποιημένων συνανθρώπων μας έγινε πραγματικότητα. Αυτό μας δίνει δύναμη, αλλά και δυνατότητα να οραματιζόμαστε και πάλι. Το «Σπίτι της Αγκαλιάς», μέσα στο οποίο ήδη δραστηριοποιούμεθα μας χαροποιεί και δυναμώνει τις προσπάθειές μας για κάτι περισσότερο. Και αυτό είναι η πραγματοποίηση ενός Βρεφονηπιακού
Σταθμού. Εκεί θα βρίσκουν τα παιδιά μας ένα υγειές περιβάλλον για την σωματική, ψυχική και πνευματική ανάπτυξή τους. Αλλά και οι μητέρες ήρεμες και πιο άνετες θα μπορούν να εργασθούν και να αντιμετωπίσουν τη ζωή της οικογένειας τους με περισσότερη αισιοδοξία και αποτελεσματικότητα.
Υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο είτε παροχή εθελοντικής βοήθειας, είτε οικονομικής; Έχει αυξηθεί η αλληλεγγύη προς το συνάνθρωπο στις δύσκολες ημέρες που διανύουμε ως χώρα;
Πράγματι είναι συγκινητική η συμπαράσταση του κόσμου, ο οποίος, από το υστέρημά του, ή τη χειρονακτική εργασία του, με ανιδιοτέλεια, μας συμπαραστέκεται. Κρατική επιχορήγηση δεν έχει διατεθεί για την «Αγκαλιά». Δεν πειράζει! Ας είναι καλά οι απλοί συνάνθρωποί μας και οι ακούραστοι εθελοντές μας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και από τη θέση αυτή, σε όλους τους συμπαραστάτες και συνοδοιπόρους του έργου της «Αγκαλιάς». Η ανιδιοτέλεια της προσφοράς τους είναι αξιέπαινη και οι άνθρωποι αυτοί όλο και περισσότερο μας ανακαλύπτουν και συνεργάζονται μαζί μας. Η κατάσταση άλλωστε της πατρίδας μας απαιτεί τη συναδέλφωση, την αλληλοβοήθεια και την ποικίλη δυνατότητα στήριξης του ενός από τον άλλον. Αν το εφαρμόσουμε σε ευρεία κλίμακα, όσες τρόικες και αν λειτουργήσουν, δεν θα μπορέσουν να μας εξαφανίσουν, (όπως το επιθυμούν), αλλά και πάλι, όπως στην Τουρκοκρατία, θα επιβιώσουμε και θα αναστηθούμε…
Θα ήθελα να μου αναφέρετε μια ιστορία που σας έχει συγκινήσει περισσότερο.
Πολλές οι εμπειρίες μας, μια εξ’ αυτών με αίσιο τέλος. Η γνωριμία μου και η εθελοντική επιστημονική προσφορά μου, κατ΄ αρχάς, σε μια «ξένη» σπουδάστρια, από μακρινή Χώρα, είχε ως αποτέλεσμα να μου εμπιστευθεί το δεσμό της με κάποιον Έλληνα επιστήμονα, όταν είχε έρθει ο καρπός της αγάπης τους, η εγκυμοσύνη. Εκείνος έδωσε γρήγορα την λύση: «δεν μας χρειάζεται το παιδί…». Εκείνη απογοητεύτηκε μεν από τη συμπεριφορά του και την ανανδρία του, όμως ανέλαβε τις ευθύνες της και η μητρική αγάπη της την γιγάντωσε. Το αποτέλεσμα; Ο ερχομός της κορούλας της, η ευλογία να βρεθούν κοντά της αληθινοί χριστιανοί και έλληνες, να βρει αξιοπρεπή εργασία εδώ, να πάρει το διδακτορικό της και σήμερα να χαίρεται τη φοιτήτρια πλέον κόρη της, μένοντας μάλιστα και ζώντας μόνο γι’ αυτήν. Ένας μόνο την πλήγωσε! Όλοι οι άλλοι ήταν κοντά της… Γι’ αυτό και άντεξε και κέρδισε… Κέρδισε πολλά, την κόρη της, την αγάπη πολλών συνανθρώπων της και προπάντων την ήρεμη συνείδησή της, που δεν δείλιασε, αλλά προχώρησε σ’ αυτό που η χριστιανική συνείδησή της υπαγόρευε.
Όταν μια μάνα έχει καταφέρει να σταθεί στα πόδια της χάρη στην βοήθειά σας, είναι για εσάς η κατάκτηση ενός στόχου;
Όλοι οι άνθρωποι της «Αγκαλιάς» αισθανόμαστε ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση, όταν η Μάνα και γενικά η οικογένεια, μονογονεϊκή ή μη, μπορέσει και σταθεί στα πόδια της. Και αυτή τη χαρά τη γευόμαστε συχνά. Ήδη έχουν γεννηθεί κοντά μας πάνω από 1600 παιδιά, που μεγαλώνουν με στοργή, αγάπη και αξιοπρέπεια και προχωρούν συνειδητά και με θάρρος στη ζωή. Ιδιαίτερη ευλογία για μας, όταν έρχονται να μας επισκεφθούν, να μας φέρουν τα παιδιά τους στις γιορτές και εκδηλώσεις, που διοργανώνουμε γι’ αυτά. Και η χαρά πολλαπλή, όταν στα εγκαίνια του «Σπιτιού της Αγκαλιάς» την κορδέλα των εγκαινίων την έκοψαν δύο από τα πρώτα μας παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι… Η παρουσία όλων των παιδιών της «Αγκαλιάς» μας δίνει δύναμη και κουράγιο για συνέχεια… Και με τη βοήθεια του Θεού και την αγάπη των συνανθρώπων μας, είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε, και τώρα ακόμη εντονότερα, γιατί η κοινωνία μας χρειάζεται την «Αγκαλιά».
