«Σε τέτοιες μεγάλες αποστάσεις, εάν δεν αντλείς κάποια δύναμη από αλλού, δεν μπορείς να τις ολοκληρώσεις. Χρειάζεσαι κάποια ψυχικά κίνητρα και γι’ αυτό τρέχων πλέον για φιλανθρωπικό σκοπό, γιατί θέλω να προσφέρω και να βοηθώ στη ζωή μου. Αυτή η φιλανθρωπία, προήλθε από ένα συγγενικό μου πρόσωπο που πάσχει από μια σπάνια ασθένεια και έτσι πλέον τρέχω, για στήριξη του Συνδέσμου Σπάνιων Παθήσεων που είναι μέλος και ο μικρός Στέφανος μας. Αποτέλεσε έμπνευση για μένα ο μικρός, όπου πάσχει από κυστική ίνωση και έτσι θέλω να βοηθώ τα μωρά με σπάνιες παθήσεις που δίνουν τον δικό τους αγώνα στη ζωή».
Τα όριά του καταφέρνει να ξεπεράσει σε αγώνες αμέτρητων χιλιομέτρων ο πυροσβέστης της Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών, Αντρέας Τζιακούρης, ο οποίος αφού βγάλει τη στολή της Υπηρεσίας, με ψυχή, καρδιά και σθένος τρέχει ασταμάτητα, ώστε να βοηθήσει και να στηρίξει τα παιδιά που πάσχουν με κάποιας μορφή σπάνια ασθένεια και δίνουν το δικό τους αγώνα στη ζωή και πιο συγκεκριμένα την Παγκύπρια Συμμαχία Σπάνιων Παθήσεων. Ένα αγώνα, που έχει συνεχώς στο μυαλό του ο 42χρονος πυροσβέστης και έτσι καταφέρνει να κερδίσει τα όριά του, αφού ακόμη και εάν το σώμα του εξαντληθεί από την κούραση, η ψυχή και το μυαλό του βρίσκονται καρφωμένα σε αυτά τα παιδιά. Και έτσι στο τέλος, θα καταφέρει να φθάσει και στον τερματισμό κάθε τεράστιας διαδρομής που θα διανύσει…
Στο Σώμα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, ο κ. Τζιακούρης, βρίσκεται τα τελευταία 22 χρόνια. Μα τίποτα, δεν τον εμπόδισε από το να μετατρέψει αυτή την αγάπη του για τον αθλητισμό, σε τρόπο ζωής και σήμερα να στέλνει τα πιο ηχηρά μαθήματα ζωής. «Με τον αθλητισμό ασχολούμαι από τα παιδικά μου χρόνια, καθώς έτρεχα στον στίβο από πολύ μικρός μέχρι τον στρατό, όπου έκανα ένα μικρό διάλειμμα από τον αθλητισμό. Μετέπειτα, άρχισα να ασχολούμαι με το τρίαθλο, για αρκετά χρόνια, περίπου δέκα, όπου έκανα πρωταθλητισμό. Σημειώνεται, ότι αναδείχθηκα και πρωταθλητής Κύπρου το 2015, ενώ παράλληλα συμμετείχα και σε τρεις αγώνες Ironman, όπου είναι αγώνες με τεράστιες αποστάσεις στο τρίαθλο. Στη συνέχεια, ασχολήθηκα με το ορεινό τρέξιμο και ακολούθως με τις υπεραποστάσεις των 100 χιλιομέτρων και άνω, όπου τρέχω μέχρι και σήμερα».
Τίποτα δεν έχει σταθεί εμπόδιο στη ζωή του 42χρονου πυροσβέστη, ώστε να καταφέρει να πετύχει τους στόχους του και το πιο σημαντικό, να ολοκληρώνει κάθε τεράστια διαδρομή, που φαντάζει ιδιαίτερα δύσκολη στο μυαλό του κάθε αθλητή. «Μέχρι σήμερα έχω τρέξει σε αγώνες στο εξωτερικό, αλλά και στην Κύπρο των 100 χιλιομέτρων και κατά την περσινή χρονιά έτρεξα ακόμη ένα αγώνα που ήταν όνειρο ζωής. Ήταν το UTMB, που είναι ο δημοφιλέστερος αγώνας ορεινού τρεξίματος στον κόσμο με 170 χιλιόμετρα, στο Mont Blanc στις Άλπεις. Εκεί τερμάτισα 354ος από τους 2300 αθλητές που έλαβαν μέρος και 81ος στην κατηγορία μου (40-44χρ)».